(wróć do poprzedniej strony)

Altana 4

powiększ	powiększ
powiększ	brak obrazu

Altana (chłodnik, ciennik) – lekka budowla, często ażurowa, stawiana w ogrodzie, często ozdobna, również niewielki plac zacieniony przez krąg drzew[1]. Ma za zadanie chronić przed deszczem i słońcem. Miejsce spotkań i odpoczynku. Często stawiana w punktach widokowych lub jako akcent na zakończeniu osi kompozycyjnych ogrodu. Altanom nadawano często bogatą i ozdobną formę architektoniczną. W XVI-XVIII wieku budowano altany murowane na planie prostokąta lub wieloboku, otwarte lub zamknięte, pokryte dachem namiotowym lub kopulastym wspartym na bogato dekorowanych kolumnach. W XVIII i XIX wieku budowano altany w ogrodach krajobrazowych w formie pagód, świątyń antycznych, gotyckich kaplic, czy wiejskich chat[2]. Obecnie za altanę uważane są również konstrukcje zabudowane, letnie domki w ogródku czy na działce, w swoich konstrukcjach wzorowane na wiejskich chatach, często z obszernymi tarasami. Obecnie w Polsce eedług prawa budowlanego, altany o powierzchni zabudowy do 25 m2 nie wymagają pozwolenia na budowę, ale na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 1 wymagają zgłoszenia we właściwym starostwie powiatowym. Altany zlokalizowane na obszarach rodzinnych ogrodów działkowych o powierzchni zabudowy do 25 m2 w miastach i do 35 m2 poza granicami miast oraz o wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich nie wymagają nawet zgłoszenia, ale wymagają pisemnego powiadomienia zarządu rodzinnych ogrodów działkowych.

_{O wszystkie towary prosimy pytać telefonicznie, lub w siedzibie firmy.}